273

چتر...
یه چتر بزرگ...
نمی دونم دل آدما هم می تونه به اندازه ی چترهایی که دارن بزرگ باشه ؟
آره می شه...چرا که نه...
چتری که ما زیرش جا گرفتیم...
مطمئنم از خیلی چیزا نجات می ده...
برف و بارون؟
نه اینا نیست....
حس با هم بودن...
یه حس ناب و پاک...
یه حس با صداقت...
یه بهانه واسه دوستی...
یه بهانه برای بی بهانه دوست داشتن...
یه بهانه واسه اینکه بشه زیر لب گفت: می شه یه کم بری اونور تر؟
بعضی وقتا دلمون می خواد بعضی آدمها رو زیر چتر خیالمون نگه داریم...
فقط بعضی ها..
بعضی هایی که حس ناب صداقت رو دارن..
حتی اگه سکوت کنن...اما با سکوتشون هزار تا حرف بزنن....
زیر چتر خیال...با وجود اونها گرم می شی..
حتی اگه خیلیییی خیلیییییییییی ازت دور باشن...
اما اون حس خوب همیشه برات هست....