لحظه دیدار نزدیک است .
باز من دیوانه ام، مستم .
باز می لرزد، دلم، دستم .
باز گویی در جهان دیگری هستم .
های ! نخراشی به غفلت گونه ام را، تیغ !
های ! نپریشی صفای زلفم را، دست!
آبرویم را نریزی، دل !
- ای نخورده مست -
لحظه دیدار نزدیک است
$$_____________________________$$
$$_____________________________$$
$$_________$$$$$$$$$$__________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$___________$$$$$$____________$$
$$_________$$$$$$$$$$__________$$
$$_____________________________$$
$$_____________________________$$
$$______$$$$$_______$$$$$______$$
$$____$$$$$$$$$___$$$$$$$$$____$$
$$___$$$$$$$$$$$_$$$$$$$$$$$___$$
$$___$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$___$$
$$____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$____$$
$$______$$$$$$$$$$$$$$$$$______$$
$$________$$$$$$$$$$$$$________$$
$$__________$$$$$$$$$__________$$
$$___________$$$$$$$___________$$
$$____________$$$$$____________$$
$$_____________$$$_____________$$
$$______________$______________$$
$$_____________________________$$
ای ساربان آهسته رو کآرام جانم میرود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم میرود
من ماندهام مهجور از او بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم میرود
گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون
پنهان نمیماند که خون بر آستانم میرود
محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان گویی روانم میرود
او میرود دامن کشان من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم میرود
برگشت یار سرکشم بگذاشت عیش ناخوشم
چون مجمری پرآتشم کز سر دخانم میرود
با آن همه بیداد او وین عهد بیبنیاد او
در سینه دارم یاد او یا بر زبانم میرود
بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین
کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم میرود
شب تا سحر مینغنوم و اندرز کس مینشنوم
وین ره نه قاصد میروم کز کف عنانم میرود
گفتم بگریم تا ابل چون خر فروماند به گل
وین نیز نتوانم که دل با کاروانم میرود
صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من
گر چه نباشد کار من هم کار از آنم میرود
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود
*اینجا در دنیای من گرگ ها هم افسردگی مفرط گرفته اند*
*دیگر گوسفند نمی درند*
*به نی چوپان دل می سپارند و گریه می کنند...*
از کسی که دلش گرفته ....
نپرسید چرا ،..... ؟
آدمـها وقتی دلیل ِ ناراحتی ـِشان را نمیتوانند بیان کنند ....
دلشان می گیرد.....'
کلــــمـات ،
قــدرت ِ آزار دادن ِ شـــمـا را نـــدارنـــد !
مگـــر آنــکه گـــویـــنده ی کــلمــات
بـــرایـــتـان ،
بسیــار عــزیــز بـــاشـد !!!
دلتنگ که می*شوی چشم*هایت را ببند.
مثلِ یک عکسِ فوری؛ ... فوری ظاهر می شوم.
از تو فقط چشم*هات را دیده*اَم.
همینْ؛ کافی *ست!
گاهی دلت بهانه هایی می گیرد
که خودت انگشت به دهان می مانی…
گاهی دلتنگی هایی داری
که فقط باید فریادشان بزنی
اما سکوت می کنی …
… گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات…
گاهی دلت نمی خواهد
دیروز را به یاد بیاوری
انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که…
گاهی فقط دلت میخواهد
زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و
گوشه ای -گوشه ترین گوشه ای…!
که می شناسی بنشینی و” فقط” نگاه کنی…
… گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود…
گاهی دلگیری…شاید از خودت …شاید
خــــــــدایا . . .
خـــــــبر داری کـه شوخی شوخی داریـم پیـــــر میشیم
قـــرار نیست مارو یه خورده به آرزو هامــــون برسونی !!
وقتی تو آمـدی
بــر آسـمـان ِ مــِه گرفـتـه ی تـنـهـایـیم
نـقـش ِ سـتــاره کـشـیــدم ،
خـود ، نیــز بـاور نـداشـتـم ؛
ایـنـگـونـه پــُر شـتـاب
انبوه ِ بیقراری ِ خود را !
شـاید حضور ِ دل انگیزَت
کـهـنـه حدیـث ِ نـیـم ِ گـمـشـده ام بود
وقتی یه آهنگ قدیمیگوش میدیم، به جاییاینکه به خود آهنگ گوش بدیم به خاطرههاییکه با آهنگ داشتیم فکر می کنیم
بـعـد از گـرفـتـن ِ دسـت هـایـت
تـمــام ِ دنـیــا را لـمـس خـواهـم کـرد
تـا عــــــشــــــــق
بـه هـمـه سـرایـت کـنـد !